Praktijk Atelier Beeld-element
Beeldend in je element
Levensloop en contact
Het gezicht achter Beeld-element
Mijn kinderjaren woonde ik in een dorp met een omgeving van verwilderde natuur. Eindeloos heb ik in de rietvelden rondgezworven om te luisteren naar de wind en het water, de dieren en planten. Moe geworden van mijn avonturen, kroop ik graag weg in de holle beschutting van een oude knotwilg. Tot de dag van vandaag heb ik een speciale verbinding met de wilgenboom (grootmoeder wilg). Zij is mijn axis mundi. Op de leeftijd van 10 jaar ben ik verhuisd naar een stad en moest ik afscheid nemen van mijn bondgenoten in de natuur. Mijn jeugdjaren kenmerken zich door verdriet, aanpassing en overleving maar in mijn hart koesterde ik een parel van verlangen. Zoals een oester; onzichtbaar, verborgen en beschermd. Tot de tijd rijp en veilig genoeg zou zijn om de schelp te openen. Ondertussen werd scouting mijn belangrijkste vangnet en boeken mijn bron van troost.
 Carola Mussche |
 Eigen werk Carola Mussche |
 Eigen werk Carola Mussche |
 Carola Mussche in actie |
In de stagetijd van mijn MBO-opleiding (1988) raakte ik geintrigeerd door de creatieve uitingen van kinderen. Mijn mentor tipte mij op het bestaan van de Hogeschool voor Creatieve therapie (nu vaktherapie) en dat balletje is alsmaar verder blijven rollen. Als een stukje drijfhout dat wordt gepolijst in een rivier.
In 1993 ben ik afgestudeerd in Nijmegen en inmiddels ben ik ruim 30 jaar werkzaam als geregistreerd beeldend vaktherapeute in de geestelijke gezondheidszorg.
Na mijn opleiding heb ik samen met mijn partner een aantal mooie reizen gemaakt. Backpackend trokken we door afgelegen gebieden van Azië en Peru, Marokko en Egypte. De meest indrukwekkende ervaring was onze trektocht door de Sinaii-woestijn met een Bedoeïenen-gezin en hun kamelen. Het is wonderlijk wat de stilte van een woestijn en het ritme van de natuur met je gemoed doet. Ergens onderweg is er een levenslange fascinatie voor de verbinding tussen mens en natuur ontstaan.
Vragen als: ‘Wie zijn wij en waar komen wij vandaan? Welke Goden aanbidden wij?” Mijn passie voor de mythen van de mensheid is later de aanleiding geweest om een reizend poppentheater op te zetten. Verkleed als tovenares met een schatkist voor het poppenspel, ging ik op pad om mijn verhalen de wereld in te brengen. Lezen, schrijven en creëren zijn tot de dag van vandaag mijn belangrijkste hobby’s. Naast mijn werk als vaktherapeute heb ik in 2012 mijn eigen praktijk opgestart om dat wat mij werkelijk bezielt, te delen met andere vrouwen.
Van 1995-2000 werkte ik als beeldend therapeute in de verslavingszorg (Kentron).
Van 1995-2022 ontwikkelde ik eveneens mijn vakkennis in de psychiatrie (GGZwnb in Halsteren).
In het jaar 2000 zijn mijn man en ik van Brabant naar Zeeland verhuisd en hebben wij ons droomplekje verwezenlijkt. Het dorp Rilland ligt op een smalle landtong tussen de beide Scheldes; precies op de grens tussen België, Zeeland en Brabant.
In 2004 en 2006 ben ik moeder geworden van twee prachtige zoons maar heeft mijn creativiteit op een gevaarlijk laag pitje gesudderd. Het moederschap was voor mij een soort van aardverschuiving die mij compleet binnenste-buiten keerde.
De legende: 'La Loba' uit het boek: 'de ontembare vrouw,' werd mijn muze en mijn medicijn. La Loba, de wolfsvrouw leerde mij dat kunstuitingen zijn bedoeld om onze ziel te verheffen; zodat we niet alleen de stront op onze staart zien maar zo nu en dan ook in het gezelschap van de sterren vertoeven. Net als in dit herrijzenisverhaal pak ik de rode draad weer op, om gestaag verder te weven aan mijn kleurrijke levenstapijt.
Van 2007-2009 heb ik een cursus beeldhouwen en boetseren gevolgd. Mijn creaties waren een ode aan de onverwoestbare levenskracht van mijn botten en het bekken. De onderliggende symboliek ging over dragen en verdragen, over aarding en stilte.
Vanaf 2012 kwam ik veelvuldig in aanraking met het sjamanisme en de Tzolkin. Wat voor mij een waar thuiskomen was. Het sjamanisme ervaarde ik als de missing link.
In 2016 heb ik mijn eigen sjamanendrum gemaakt van een wit-zilveren paardenhuid. Ik heb haar, zoals in de indiaanse tradities gebruikelijk is, de spirit-naam: ‘Rif’ gegeven. Rif is mijn trouwe paard en gids zodat ik niet zal verdwalen tijdens mijn trancereizen.
Mijn ‘Healing-Quest’ jaren in 2017, 2020, 2021 en 2024 heb ik als diep helend en transformerend ervaren.
Een healing quest is een naar binnen gerichte reis voor vrouwen waarbij je een jaar lang het pad van de maan volgt. Elke maan(d) leef je 3 dagen en 3 nachten in afzondering om je af te stemmen op het natuurlijke ritme en de specifieke energie van elk van de 13 manen (oermoeders). Tijd om te dromen,
bidden, zingen, schrijven en creëren. In de laatste wintermaan(d) slaap je overdag en hoed je gedurende de nachten een vuur. Terugblikkend ervaar ik mijn questjaren als een helende reis rond het medicijnwiel. Deze begon in 2017 op de Zuid–as waar ik mijn innerlijke kind ‘Luna’ terugvond en haar met mij mee nam. In het Westen heb ik in 2020 mijn vrouwelijke krachten omarmd. Voorheen identificeerde ik mij
vooral met de manlijke strijder. Het Noorden in 2021 bracht mij harmonie en balans. Balans tussen mijn binnen-en buitenkant en manlijke versus vrouwelijke kwaliteiten. Nu in 2024 gloort in het Oosten een helder, puur licht van integriteit en vertrouwen. Na afloop van elk questjaar ontving ik een nieuwe krachtnaam. Mijn huidige naam is: ‘Getijdenvrouw:’ Zij die zich aan de natuurlijke stroom van het leven
toevertrouwd en de roep van haar wilde ziel volgt. Zeehond is mijn gids. Speelsheid mijn medicijn. Na ruim 4x13 jaar het medicijnwiel bewandeld te hebben en 4x de jaarcyclus van de maan; is er een verlangen ontwaakt om deze speciale wijsheid door te mogen geven.
De natuur als mijn spiegel(beeld).
Gepokt en gemazeld door mijn overgangsrite, kom ik steeds meer in mijn element. Inmiddels ben ik lid van een geborgen vrouwencirkel. Dat gun ik elke vrouw toe.
Daar waar ik vroeger mijn kunstmaterialen bij de groothandel kocht, sprokkel ik tegenwoordig mijn vondsten liever in de natuur. Mijn creaties zijn meer authentiek. Ik bedank moeder aarde voor wat mij wordt geschonken; een tak, schelp of steen. Er kwamen leraren op mijn pad; Westerse sjamanen. Van de een leerde ik de kunst van trancereizen,
de volgende was mijn healing-quest coach en een derde leerde mij om een Mesa (reisaltaar) samen te stellen en deze als medicijnbundel toe te passen.
De corona-crisis heb ik benut om schoon schip in mijn leven te maken. Naar de lessen van Slang heb ik veel oude huiden afgeworpen en starre verhalen verbrand. Na deze opschoning kwam er als vanzelf een nieuwe baan op mijn pad. Sinds 2022 werk ik als vaktherapeute bij DOK018; een behandelcentrum voor kinderen in Goes.
Mijn stilte-dagen in Tiyoweh zijn voor mij een dankbare bron van inzichten en inspiratie. Opborrelende ideeën verwerk ik graag in creaties, verhalen of in nieuwe workshops voor praktijk ‘Beeld-Element.’ Mocht jij de magische roep voelen voelen om een Healing Quest te doen, dan biedt ik mij graag aan als jouw coach: Healing Quest Coaching.
 Ocean Drum Beeld-element |